Σειρά "Μικρά Βιογραφικά" εκδόσεις Λέμβος

Καινούργια σειρά βιβλίων "τσέπης" από τις εκδόσεις Λέμβος

 Η σειρά φιλοδοξεί να φέρει το αναγνωστικό κοινό σε μια πρώτη επαφή όχι μόνο με το έργ...ο σπουδαίων συγγραφέων, αλλά και με την εποχή στην οποία μεγαλούργησαν, καθώς και να φωτίσει τα γεγονότα εκείνα της ζωής τους που διαμόρφωσαν την ιδιοσυγκρασία τους και κατ’ επέκταση το προσωπικό τους ύφος. Η σειρά προσφέρει στο ευρύ κοινό συμπυκνωμένη γνώση για ποικίλα θέματα που σχετίζονται με τον βίο μεγάλων μορφών της λογοτεχνίας. Μέσα από τις σελίδες της ξεδιπλώνονται ιδιαίτερες πτυχές, επεισόδια και παραλειπόμενα της ζωής και του έργου τους με τρόπο απλό. Δεν πρόκειται για αυστηρά «ακαδημαϊκές» μελέτες –η τιμή αυτή ανήκει στους θεωρητικούς και μελετητές της παγκόσμιας λογοτεχνίας– αλλά ούτε και για απλοποιημένες ή εκλαϊκευμένες προσεγγίσεις. Κάθε μικρό βιογραφικό έχει βασιστεί σε έγκυρες πηγές της ελληνικής και ξένης βιβλιογραφίας και στην πολύχρονη προσωπική μελέτη του εκάστοτε γράφοντος, πράγμα που διασφαλίζει την αρτιότητά του. Εύχομαι η αξιόλογη αυτή προσπάθεια των εκδόσεων Λέμβος να βρει την ανάλογη ανταπόκριση τόσο από τους αναγνώστες όσο κι από λογοτέχνες/μελετητές που θέλουν να συνδράμουν και να εμπλουτίσουν διά της γραφίδας τους τη σειρά.

  Αλέξανδρος Κεφαλάς
Λογοτέχνης-Ιστορικός Τέχνης



 

 

O Αλέξανδρος Κεφαλάς στο Εργαστήρι του Συγγραφέα

 

Όλα ξεκίνησαν από έναν μικρό πίνακα του Γιώργου Τάξερη με τίτλο «Νυχτερινός Επιβάτης». Ήταν η εποχή των παχιών αγελάδων, προ κρίσης, τότε που ακόμα εργαζόμουν ως ιστορικός τέχνης σε κάποια γκαλερί της Αθήνας. Έργο εξπρεσιονιστικό με έντονη χρωματική παλέτα, τράβηξε κατευθείαν το βλέμμα μου. Πέραν όμως της μανιέρας, αυτό που κέντρισε το ενδιαφέρον μου και με έκανε να ταυτιστώ μαζί του ήταν το θέμα του: ένας άνδρας ταξιδεύει τη νύχτα καθισμένος σε ένα αστικό λεωφορείο· φαίνεται χαμένος στις σκέψεις του, καθώς το «έξω» γίνεται «μέσα». Δεν είναι  τόσο επιβάτης όσο διαβάτης της νύχτας... Αγόρασα εν τέλει τον πίνακα χωρίς να διστάσω και τον τοποθέτησα απέναντι από το γραφείο μου. Για χρόνια η ματιά μου ξεκουραζόταν πάνω του κάθε φορά που σήκωνα το κεφάλι από τα γραπτά μου. Μια νύχτα απλά μου ένευσε...  Στη φιγούρα του έργου αναγνώρισα κάτι από μένα. Είχε έρθει η ώρα να ασχοληθώ μαζί του.

Η συλλογή διηγημάτων Νυχτερινός Διαβάτης-Δέκα Αστικές Αφηγήσεις, εκδ. Λέμβος, 2014 αναπτύχθηκε γύρω από το ομότιτλο διήγημα που είναι και το πιο αυτοβιογραφικό της συλλογής.Τα δέκα διηγήματα του «Νυχτερινού Διαβάτη» γράφτηκαν, με εξαίρεση δύο που τα είχα συλλάβει σε προγενέστερη χρονική περίοδο, μέσα σε ένα μήνα κάτω από τα επιτακτικά κελεύσματα μιας οργιαστικής έμπνευσης την άνοιξη του 2012. Αποτελούν εικόνες του σύγχρονου αστικού τοπίου και των κατοίκων του, που είχαν αποτυπωθεί στο μυαλό μου στις διάφορες περιπλανήσεις μου στην πόλη και δεν είναι τυχαίο πως διαδραματίζονται σχεδόν όλες στην Αθήνα, όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα. Ακόμα και όσες δεν λαμβάνουν χώρα στην πολύπαθη πρωτεύουσα (Η επέτειος, Ο καφενές, Γερμανικό νούμερο) συνδέονται άρρηκτα με μια «πόλη» αφού αυτή υπάρχει, συχνά στο παρασκήνιο, δίνοντας το ιδιαίτερο χρώμα της ουρμπανιστικής αφήγησης ακόμα κι όταν η ιστορία εξελίσσεται σε κάποιο ορεινό χωριό. Ως υπέρμαχος του κοινωνικού ρεαλισμού (εξ απαλών ονύχων λάτρευα τον Μπαλζάκ και την Ώστεν από τους κλασικούς δυτικούς αλλά και τον Ροϊδη και τον Καραγάτση από τους δικούς μας) με ενδιαφέρει η καταγραφή, ιδίως όταν καταπιάνομαι με τη σύγχρονη πεζογραφία, της κοινωνίας του σήμερα. Οι ήρωές μου,  άνθρωποι από διάφορες κοινωνικές βαθμίδες, είναι εν δυνάμει υπαρκτοί. Μπορεί ο αναγνώστης να αναγνωρίσει σε αυτούς τον γείτονα, τον συνάδελφο, τον συγγενή. Χάριν του ρεαλισμού που υπηρετώ μπορώ να πω πως γίνομαι συχνά ανελέητος στη σκιαγράφηση των χαρακτήρων μου, οι οποίοι αντιμετωπίζονται με επικριτική και σατυρική, πολλές φορές, διάθεση. Δεν είναι, επίσης, λίγες οι φορές που εσκεμμένα κουνώ με νόημα το δάχτυλο στον αναγνώστη σε περίπτωση που δεν έχει διαβάσει πίσω από τις λέξεις, γιατί με ενδιαφέρει να «δει» κι όχι απλά να ακουμπήσει τα όσα περιγράφω. Δεν είναι «υπεράνθρωποι» οι ήρωες του Νυχτερινού Διαβάτη. Έχουν πάθη, αδυναμίες αλλά κι αρετές. Συχνά παλεύουν ανάμεσα στο «πρέπει» και το «θέλω», στο «φαίνεσθαι» και το «είναι», προσπαθώντας να κρύψουν κάτι από την αλήθεια τους. Με ενδιαφέρει να τραβήξω την κουρτίνα και να τους απογυμνώσω από τα οικογενειακά, κοινωνικά, σεξουαλικά στερεότυπα που επιτυχώς ή ανεπιτυχώς προσπαθούν να υιοθετήσουν. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι ιστορίες της συλλογής «χαστουκίζουν» κι έρχονται σε αντίθεση με το σύστημα των αξιών του εκάστοτε αναγνώστη. Δε με ενδιαφέρει να χαϊδέψω τον αναγνώστη, λέω μια ιστορία είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί με αυτή. Σε μια βιβλιοπαρουσίαση κάποιος είπε πως ο Νυχτερινός Διαβάτης είναι κατά του «μικροαστισμού». Ίσως και να είναι... 

Το βιβλίο εκδόθηκε ένα χρόνο μετά από το Γλυκό Κυδώνι, εκδ. Τσουκάτου, 2013 , ένα καθαρά ιστορικό, οικογενειακό μυθιστόρημα για τις Κυδωνίες και τις χαμένες πατρίδες. Η αλήθεια είναι πως είχα άγχος γιατί ήταν κάτι εκ διαμέτρου διαφορετικό, όχι μόνο ως λογοτεχνικό είδος αλλα κυρίως λόγω ύφους, και δεν ήξερα τι αποδοχή θα έχει από το πιο συντηρητικό αναγνωστικό κοινό που είχε λατρέψει το νοσταλγικό Γλυκό Κυδώνι. Φυσικά, ο λογοτέχνης πρέπει να είναι αληθινός απέναντι στον εαυτό του, αν δεν θέλει να κοροϊδεύει τους αναγνώστες, και να μη λογοκρίνει ποτέ ο ίδιος τα γραπτά του. Κάπως έτσι εκδόθηκε ο Νυχτερινός μου Διαβάτης, ένα βιβλίο που εμπνεύστηκα από έναν μικρό πίνακα...

ΠΗΓΗ: http://fractalart.gr/alexandros-kefalas-2/

Τέχνης Σύμμεικτα-Vakxikon Radio

Στο βιτρίνα-στούντιο του vakxikon radio ρυθμίζοντας με τον Στράτο Προύσαλη τα προγράμματα για την εκπομπή μου "Τέχνης Σύμμεικτα" που θα μεταδίδεται κάθε Τρίτη 22:00-00:00 μ.μ.

Με τον όρο σύμμεικτα, εμείς οι λογοτέχνες, αναφερόμαστε στην συνύπαρξη μεσα στην ίδια έκδοση διαφορετικών κειμένων ως προς το είδος, το ύφος αλλά και  το περιεχόμενο. Την ίδια λογική, ενός δημιουργικού δλδ συνονθυλεύματος με γνώμονα την Τέχνη, το Λόγο και τη Μουσική, και τις εκάστοτε διαθέσεις μου, θα ακολουθούμε κι εμείς κάθε εβδομάδα σε μια χαλαρή κουβεντούλα συνοδεία πάντα επιλεγμένων μουσικών.

Μείνετε συντονισμένοιhttp://www.vakxikon.gr/webradio/v2/radio.php
Μέσω Live24.gr:http://live24.gr/radio/generic.jsp?sid=2034

Συνέντευξη στο Vakxikon Radio

 

 

 

Τη Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου, 6-8 το απόγευμα φιλοξενήθηκα στο ζεστό βιτρίνα-στούντιο του Vakxikon (στην Ασκληπιού 17) για μια λογοτεχνική συνέντευξη εφ' όλης της ύλης με τους Εκ=δότες Ν. Πουλάκο και Σ. Προύσαλη.
 http://www.vakxikon.gr/

 

 

 

Βακχικόν-Λέσχη Ανάγνωσης

 Γλυκό κυδώνι, μυθιστόρημα, Αλέξανδρος Κεφαλάς, εκδόσεις Τσουκάτου 2013

 

     Μια ιστορία που φέρνει την γλυκιά νοσταλγία της μικρασιατικής ζωής και ένα μυθιστόρημα που μας ταξιδεύει στις αρχές του 20ου αιώνα, σε ένα κλίμα και ένα περιβάλλον αλλοτινά περασμένο μα πότε λησμονημένο. Μέσα από την μυθοπλασία του Αλέξανδρου Κεφαλά, με τις παιδικές μνήμες και τις οικογενειακές θύμησες μες σε ένα πλαίσιο ξέγνοιαστα όμορφο και συνάμα σκληρά δύσκολο -εν μέσω πολέμων ...δηλαδή-, ψυχαγωγούμαστε διαμέσου της Ιστορίας μαθαίνοντας ξανά και ξανά παράλληλα τις ρίζες μας. Να σημειώσουμε τέλος, ότι ο Αλέξανδρος Κεφαλάς είναι ένας έμπειρος μυθιστοριογράφος, όπου μέσα από τις σελίδες των βιβλίων του, το πιο χθαμαλό της ζωής φαίνεται -και είναι πολλές φορές- σπουδαίο. Οι δε εκδόσεις Τσουκάτου που αγκάλιασαν τη συγκεκριμένη ιστορία έχουν παράδοση σε βιβλία και εκδόσεις με άρωμα Κωνσταντινούπολης και γεύση Μικρασίας.

   

Αλεξία Νταμπίκη

 

 

ΠΗΓΗ:http://www.vakxikon.gr/content/view/2176/604/

Ποιήματα του 2013, Εκδόσεις Κοινωνία των (δε)κάτων

 

      Η Κοινωνία των (δε)κάτων πιστή στην καλή ποίηση κάνει επιλεγμένες εκδόσεις ποιητικών συλλογών. Το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2014, στις 12:30 το μεσημέρι, πραγματοποιήθηκε στο Polis Art Cafe, στη Στοά του Βιβλίου, Πεσμαζόγλου 5, η παρουσίαση της ποιητικής ανθολογίας ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ 2013 σε επιμέλεια Έλσας Κορνέτη και Κλεοπάτρας Λυμπέρη, Εκδόσεις Κοινωνία των (δε)κάτων. Το ποίημα που επέλεξαν είναι η Λερωμένη Αθωότητα από την ποιητική μου συλλογή Άπολις, Εκδόσεις Οδός Πανός.

 

https://www.facebook.com/video.php?v=669934633119011

Βακχικόν #28-Νυχτερινός Διαβάτης

       

Νυχτερινός διαβάτης, διηγήματα, Αλέξανδρος Κεφαλάς, εκδόσεις Λέμβος 2014     Την νεώτερη παράδοση του κοινωνικού διηγήματος που τελευταίως γνωρίζει επιτυχία και τα καλύτερα δείγματα της οποίας μεταφράζονται και στο εξωτερικό (ας θυμηθούμε το «κάτι θα γίνει θα δεις» του Χρήστου Οικονόμου) ακολουθεί ο Αλέξανδρος Κεφαλάς. Η ευαισθησία με την οποία επιλέγονται τα θέματα, ο βαθύς ρεαλισμός, η σκοτεινή αλλά πραγματική οπτική με την οποία απεικονίζεται η σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα, η επίκληση προβληματικών πλευρών της ανθρώπινης συμπεριφοράς όπως ο ρατσισμός, η αχαριστία κτλ δημιουργούν ένα πλήρες αφηγηματικό πλέγμα και μια σταθερή συγγραφική θέση και συγκαταλέγονται στα θετικά του βιβλίου. Ωστόσο η πολιτική ή μάλλον ιδεολογική τοποθέτηση του συγγραφέα είναι εμφανής και παρεισδύει στον λόγο και στην αφηγηματική σύνθεση και ενοχλεί, όχι γιατί υπάρχει, αλλά γιατί είναι υπερβολικά εμφανής και πρόδηλη.     Ο Αλέξανδρος Κεφαλάς σχολιάζει δια χαρακτηρισμών, όποτε όμως αφήνει τον αναγνώστη να εξάγει τα συμπεράσματά του από την ίδια την ιστορία κι όχι από διδακτικά επίθετα και παρεκβάσεις, το αποτέλεσμα είναι απολαυστικό. Ως παράδειγμα: «τα εμετικά σπαράγματα των θέσεων του περιπτερά». Ίσως θα αρκούσε «τα σπαράγματα των θέσεων του περιπτερά» και ο χαρακτηρισμός «εμετικά» να αφεθεί στον αναγνώστη. Η οπτική που επιλέγει, εκείνη του παντογνώστη αφηγητή, δεν ωφελεί κατά τη γνώμη μου το βιβλίο, καθώς οι μοίρες και οι χαρακτήρες των ανθρώπων δεν εξυφαίνονται αλλά παρουσιάζονται, τα γεγονότα δεν υπονοούνται αλλά ιστορούνται και, μοιραία, οι αφηγηματικές θέσεις δεν εξάγονται, αλλά επιβάλλονται. Όμως ο Αλέξανδρος Κεφαλάς με το πληθωρικό ταπεραμέντο που αναδεικνύει δίνει υποσχέσεις για μια πολύ καλύτερη συνέχεια. Γιάννης Παπαγιάννης Ο Γιάννης Παπαγιάννης γεννήθηκε στην Αθήνα αλλά κατάγεται από την Ικαρία. Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κι έκανε master στην Πληροφορική. Εργάστηκε σε εταιρείες και σε σχολές πληροφορικής. Διορίστηκε στη Μέση Εκπαίδευση ως Καθηγητής Πληροφορικής. Το 1987 δημοσίευσε το πρώτο μυθιστόρημά του με τίτλο "Πέντε ώρες". Το 1993 εκδόθηκε το δεύτερο μυθιστόρημά του με τίτλο "η Πικρή Γεύση", και το 1998 το τρίτο μυθιστόρημά του με τίτλο "Ο ύπνος περιβάλλει". Διηγήματά του δημοσιεύτηκαν σε λογοτεχνικά περιοδικά. Το 2003 προβλήθηκε η ταινία μικρού μήκους "ο Τοίχος", βασισμένη σε διήγημά του. Το 2005 το σενάριό του με τίτλο "Σάπια Μήλα" προκρίθηκε στην πρώτη φάση του προγράμματος "μικροφίλμ" της ΕΡΤ. "Η ασθένεια της πεταλούδας" είναι το τέταρτο μυθιστόρημά του. ΠΗΓΗ:  http://www.vakxikon.gr/content/view/2127/11488/