Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλέξανδρος Κεφαλάς. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αλέξανδρος Κεφαλάς. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014
Σάββατο 28 Ιουνίου 2014
Ιστορικό Κέντρο... ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ (;)
Η έκθεση φωτογραφίας του γνωστού
δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Βατόπουλου «Η Αθήνα ενός αθηναιογράφου» που
πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο στην αίθουσα τέχνης ena, είχε σκοπό να αναδείξει
αρχιτεκτονικά κοσμήματα του πολύπαθου ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας. Με
πραγματική εικαστική ματιά ο Νίκος Βατόπουλος αποτύπωσε με το φωτογραφικό του
φακό εξαιρετικά σπαράγματα της άλλοτε καλαίσθητης αθηναϊκής αρχιτεκτονικής. Νεοκλασικισμός, αρτ νουβώ, αρτ ντεκό, μπάουχαουζ, όλα
ήταν εκεί για να μας υπενθυμίζουν την ιστορία της πόλης και όσα μπορούμε να
κάνουμε για να την αναδείξουμε. Όσοι μεγαλώσαμε στο κέντρο το πονάμε έτσι όπως
κατάντησε...
Κάποτε
έπαιζα στο πάρκο της Τοσίτσα και στον περίβολο του αρχαιολογικού μουσείου, έκανα
ποδήλατο στο Πεδίον του Άρεως, βόλτες στο λόφο του Στρέφη και περπατούσα κατά
μήκος της Πατησιών αμέριμνος. Σήμερα δεν τολμώ να κυκλοφορήσω μετά τις εννέα
πιο κάτω από την πλατεία Βικτορίας πεζός, ενώ, ανάλογα με τις ανούσιες
περιπολίες «αποτροπαϊκού» χαρακτήρα, πότε στο πάρκο της Τοσίτσα και άλλοτε στη
Στουρνάρη και τα γύρω στενά γίνεται το αδιαχώρητο από τους «ζωντανούς νεκρούς»
τοξικομανείς. Ο μελανός πλέον καμβάς του αλλοτινού λίκνου της μπουρζουαζίας
είναι γεμάτος από ένα θλιβερό μωσαϊκό σκιών… Εξαθλιωμένοι οικονομικοί
μετανάστες, ζητιάνοι και διαρκώς αυξανόμενοι άστεγοι (οι πιο αδύναμοι κρίκοι
της οικονομικής ύφεσης) συνθέτουν τους μόνιμους πλέον περιθωριακούς κατοίκους
του ιστορικού κέντρου της Αθήνας. Η απαξίωση που βιώνει τα τελευταία δύο χρόνια το
κέντρο της πρωτεύουσας έχει λάβει πλέον διαστάσεις μάστιγας. Τα σημάδια της
εγκατάλειψης και της αδιαφορίας, που είχαν ήδη εμφανιστεί μετά τη λήξη των
Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, ολοένα και πληθαίνουν κάνοντας της γειτονιές του
κέντρου να μοιάζουν με φαντάσματα. Νεοκλασικά που καταρρέουν, εξαιρετικά
δείγματα Deco και Bauhaus αρχιτεκτονικής να έχουν μετατραπεί σε καταυλισμούς, ενώ
το μεγαλύτερο μέρος, όχι μόνο των συνοικιακών καταστημάτων αλλά κι αυτών που
βρίσκονται σε κεντρικούς δρόμους, να κλείνουν το ένα μετά το άλλο είναι
φαινόμενα δυστυχώς καθημερινά. Τις πταίει;
Το ιστορικό κέντρο δεν απαξιώθηκε εν μια νυκτί. Η αδιαφορία των
δημοτικών αρχών και των διάφορων εμπλεκόμενων φορέων του δημοσίου που επί
δεκαετίες εθελοτυφλούσαν στα προβλήματα συντήρησης και καθαριότητας, η απουσία
μεταναστευτικής πολιτικής και κοινωνικής πρόνοιας, οδήγησαν σε μία άνευ
προηγουμένου έκρηξη της εγκληματικότητας και περιθωριοποίησης των κοινωνικά
αδύνατων με πυρήνα το κέντρο της Αθήνας. Η κατάσταση για τους μόνιμους κατοίκους
που αρνούνται να εγκαταλείψουν τις γειτονιές που μεγάλωσαν αλλά και για όσους
εργάζονται στο κέντρο είναι ανυπόφορη. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με επίσημα
στατιστικά στοιχεία, είχαμε 10 % αύξηση του τουρισμού στην Αθήνα από πέρσι κι
όμως φέτος έκλεισαν τα περισσότερα ξενοδοχεία της πρωτεύουσας…Το κέντρο της
πόλης μας μέρα με τη μέρα μαραζώνει. Τα σπασμένα μάρμαρα σε τράπεζες, δημόσια
κτήρια και στους σταθμούς του μετρό είναι αδιάψευστοι μάρτυρες της παρακμής
του. Άστεγοι που παραπαίουν και τοξικομανείς με ανοιχτές πληγές σε κάθε γωνιά
της πόλης μαρτυρούν μία κοινωνία σε
πολιτική και ηθική αποσύνθεση. Η οικονομική κρίση δε δημιούργησε το τέρας αυτό
της εξαθλίωσης που προϋπήρχε απλά το έθρεψε ακόμα περισσότερο.
Παρόλα αυτά χαίρομαι ακόμα με τις προσπάθειες ανάδειξης
της ομορφιάς που κρύβει η Αθήνα από σπουδαίους συμπολίτες μας που με τις
δράσεις,
την πένα αλλά και το εικαστικό τους έργο προσπαθούν να φέρουν στην επιφάνεια
όσα η πολιτική αδιαφορία καταπόντισε.
ΠΗΓΗ: Εφημερίδα ο Πολίτης, Ιούλιος 2014, σελ.20
Ó Αλέξανδρος Κεφαλάς 2014
Τρίτη 17 Ιουνίου 2014
ΚΛΕΨΥΔΡΑ #6-ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ
Τεύχος 6, Μάιος 2014, Συνέβησαν, σελ. 27
Αλέξανδρος Κεφαλάς, Γλυκό Κυδώνι, εκδ. Τσουκάτου
Είναι ένα νοσταλγικό και πικρό ιστορικό μυθιστόρημα που αφηγείται τη ζωή της οικογένειας Δαδιώτη, στις Κυδωνίες, από τα χρόνια της ακμής και της ξενοιασιάς ως την εποχή της μικρασιατικής καταστροφής που τους άλλαξε για πάντα τη ζωή.
Με διάθεση τρυφερή χτίζει ο συγγραφέας το προφίλ των μελών της και γνωρίζοντας καλά ο ίδιος τους ιδιωματισμούς της γλώσσας και την κουλτούρα της εποχής, μπαίνει για τα καλά στην καθημερινότητά τους και την οικοδομεί λιθαράκι-λιθαράκι, ψύχραιμα και με συνέπεια. Η Βασιλικώ, που προτίμησε να μην παντρευτεί ποτέ-αν και πληρούσε τις προδιαγραφές-προκειμένου να "αναστήσει" τα παιδιά της οικογένειας, τα "μωρέλια" της, που την υπεραγαπούσαν, κλέβει την παράσταση σε όλη τη διάρκεια της αφήγησης με την αξιοπρέπειά της, την αυτοθυσία της και τη δεινότητά της στη μαγειρική τέχνη, που συχνά βασιζόταν στο άγριο φρούτο της περιοχής, το κυδώνι.
Μυρωδιές και μουσικές, κομψές ενδυμασίες και γλυκίσματα, παρελαύνουν και αναμιγνύονται με διηγήσεις και οράματα, με τον ελληνικό κοσμοπολιτισμό και το χριστιανισμό για να δοκιμαστούν έντονα και να πληγούν ανεπανόρθωτα ύστερα από πολιτικά και στρατιωτικά λανθασμένες κυβερνητικές τακτικές. Ένα ιδιαίτερα συναισθηματικό και αντιπολεμικό μυθιστόρημα, που σε κάνει να αγαπάς.
Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014
ΝΕΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ
ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΔΙΑΒΑΤΗΣ
Δέκα Αστικές Αφηγήσεις
Εκδόσεις Λέμβος
Δέκα αφηγήσεις με φόντο το σύγχρονο αστικό
τοπίο. Οι ήρωες, άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που ζουν και πορεύονται μέσα σε
απρόσωπες μεγαλουπόλεις προσπαθώντας να επιβιώσουν και να σταθούν στα πόδια
τους σε πείσμα του σαρωτικού και πολλές φορές αδυσώπητου παρόντος. Η απώλεια, ο
πόνος, η μοναξιά, η υποκρισία, ο έρωτας και η φιλία, αλήθειες αιώνιες και πάντα
επίκαιρες ξεπηδούν μέσα από κάθε ιστορία δίνοντας μας ένα ζωντανό μωσαϊκό
χαρακτήρων πότε με σατυρική διάθεση κι άλλοτε με κριτική αλλά πάντα με τη
γραφίδα βυθισμένη στο μελάνι του κοινωνικού ρεαλισμού.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)